** Δηλαδή, γιατί η Δικαιοσύνη να μην έχει...
συναίσθημα όταν πρόκειται να δικάσει τέρατα βιαστές, βασανιστές και δολοφόνους. Ανθρώπινα εννοείται, όχι με το γράμμα της νομολογίας.
** Με αφορμή το νέο έγκλημα του
μεθυσμένου οδηγού που σκότωσε στον δρόμο δεκαπεντάχρονο –και μετά έλεγε ότι δεν θυμόταν τίποτα!– παρουσιάστρια ενημερωτικής εκπομπής της δημόσιας τηλεόρασης αναρωτήθηκε πώς γίνεται να μη μας συνετίζουν οι τόσες πολλές τραγωδίες στους δρόμους. Φυσικά και γίνεται. Όσο οι προηγούμενοι δράστες, «που έχουν πιει λίγο παραπάνω» σύμφωνα με την υπεράσπισή τους, κυκλοφορούν ελεύθεροι, καθαρίζουν με ελάχιστες ποινές για το αδίκημα του φόνου –γιατί φόνος είναι– και, ακόμα, όσο κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα εκατοντάδες (μήπως χιλιάδες;) εν δυνάμει υποψήφιοι δολοφόνοι, ή αυτόχειρες, δεν θα υπάρχει ούτε οδηγική σύνεση ούτε κοινωνικός συνετισμός. Δυστυχώς, το κράτος δεν έχει πάρει στα σοβαρά –και σήμερα και πάντα– τη μάστιγα των δρόμων. Το ένα δέκατο της σοβαρότητας και της κινητοποίησης που έδειξε ο κρατικός μηχανισμός με τον κρωνοϊό, να τον έδειχνε για τα τροχαία δυστυχήματα, δεν θα είχαν χαθεί ούτε μωρά ούτε παιδιά ούτε 25χρονοι νέοι –και μιλάμε μόνο για πρόσφατα περιστατικά.
** Και να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, επειδή έχουν ξεφύγει: α) Καμιά συγγνώμη, καμιά μεταμέλεια δεν μειώνει το βάρος ενός εγκλήματος. Τον στυγνό, αιμοβόρο, κτηνώδη εγκληματία δεν τον ελαφραίνει καμιά «συγγνώμη», β) Μικρή σημασία έχει αν ο μεθυσμένος –λιάδα!– που σκότωσε άνθρωπο τρέχοντας στον καρόδρομο σαν να έτρεχε σε πίστα φόρμουλας, τράπηκε σε φυγή ή έμεινε για να δει νεκρό το θύμα του. Σημασία έχει πως η ασυνειδησία του σκοτώνει.
harddog-sport.blogspot.com