Λέσβο, αποσβολωμένοι βλέπουμε μιλίτσιες αυτοσχέδιων τυφεκιοφόρων, μπουλούκια ατάκτων κυνηγών λαθροανθρώπων και εισαγόμενους ναζί να αναλαμβάνουν τη φύλαξη των συνόρων και την απώθηση των εισβολέων και, κυρίως, το σκρινάρισμα και την καταδίωξη των εσωτερικών εχθρών, των ΜΚΟ, των δημοσιογράφων, των λιπόψυχων, των ψευδοανθρωπιστών, των εθνομηδενιστών, οποιουδήποτε δεν τους αρέσει η προφορά του, τα λόγια του ή η μούρη του.
Την κύρια ευθύνη την έχει η παρούσα κυβέρνηση, η οποία κυβερνά ακόμη σαν να αντιπολιτεύεται, χωρίς τον απαιτούμενο πραγματισμό, την αποτελεσματικότητα και τη μετριοπάθεια μιας κυβέρνησης δημοκρατικού κράτους εν κρίσει· η ΝΔ που κυβερνά με την ίδια δημαγωγία και τον τοξικό φανατισμό που εξαπέλυε κατά της επίλυσης του μακεδονικού· η ΝΔ που συμπορεύεται δόλια με τις ιδεοληψίες γελοίων πλην τοξικών ακροδεξιών στελεχών της.
Ναι, την κύρια ευθύνη τη φέρει η κυβέρνηση, από την πρώτη στιγμή, όταν επέλεξε ως κεντρικό θαμβωτικό της πρόγραμμα το δόγμα «Πολιτική δια του δαρμού», ήτοι τον βίαιο συνετισμό υπερδαιμονικών καταλήψεων και ταρατσών ανά την επικράτεια, για να καλύψει τις διαχειριστικές και διανοητικές της αδυναμίες της στα μείζονα, στα δύσκολα: στα ελληνοτουρκικά, στο προσφυγικό, στην ήδη αυξανόμενη ανεργία, στην ήδη φθίνουσα οικονομία.
Ναι, την κύρια ευθύνη τη φέρει η κυβέρνηση των αρίστων κοτζαμπάσηδων και επιτελαρχών ανικάνων, που κατήργησε το υπουργείο Μετανάστευσης μέχρι να το επαναφέρει, κι όταν το προσφυγικό ξεχείλισε σκέφτηκε ότι τα ΜΑΤ θα ήταν μια κάποια λύσις. Ο δαρμός ως πολιτική λύση.
Με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης εξευτελίστηκε το δημοκρατικό κράτος στη Χίο και τη Λέσβο, όταν τα όργανα της τάξης φέρθηκαν σαν χούλιγκαν, κι ύστερα αποσύρθηκαν ντροπιασμένα, κληροδοτώντας το μονοπώλιο της βίας σε φρενιασμένους αυτόκλητους εθνοφύλακες.
Με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, και του ίδιου του πρωθυπουργού, η χώρα σύρεται πίσω από τον ωμό τακτικισμό και τον ψυχολογικό πόλεμο του Ερντογάν, αντιμετωπίζοντας με πολεμικούς όρους άμαχους, πρόσφυγες και ανθρώπινα πιόνια. Και εκχωρώντας τη συνοριογραμμή σε αυτοσχέδιους ανθρωποκυνηγούς, τα ίδια και χειρότερα νούμερα που παρίσταναν τους μακεδονομάχους, τώρα παρέα με εισαγόμενους ναζί.
Ναι, υπάρχει μεγάλη πίεση και αντικειμενικό γεωπολιτικό και ανθρωπιστικό πρόβλημα. Ναι, η Ευρώπη και πάλι υποκρίνεται ότι είναι παρούσα, στάζοντας μερικά ευρώ σαν μπανκέρης, και ταυτόχρονα χαϊδεύοντας τον εταίρο Ερντογάν και τις ακροδεξιές ύαινες μέσα και έξω από το Βίζεγκραντ.
Και ναι, η αιφνιδιασμένη κυβέρνηση, η σε διπλωματική αφλογιστία ευρισκόμενη, δέσμια της επικοινωνιακής της απληστίας και του ακροδεξιού τσίρκου που χαϊδεύει, παγωμένη από το βλέμμα της γεωπολιτικής Μέδουσας, παρακολουθεί: Τα δημόσια έσοδα να έχουν ήδη καμφθεί, τον τουρισμό να απειλείται με κατάρρευση εξαιτίας και του κορωνοϊού, μα και εξαιτίας και της διασαλευμένης ορμπανικής εικόνας που εκπέμπεται, με πρώτα μηνύματα τo security alarm των ΗΠΑ για το Ανατ. Αιγαίο· παρακολουθεί ανίσχυρη τους γραφειοκράτες της ΕΕ να συμψηφίζουν ωμά δαπάνες προσφυγικού και απώλειες κορωνοϊού, με υπεσχημένες επιστροφές τόκων και μείωση πλεονασμάτων.
Το σημαντικό όμως δεν είναι πια η θεμιτή και επιβαλλόμενη αντιπολίτευση. Είναι να συνειδητοποιήσει ένα κρίσιμο πλήθος πολιτών, ότι τα προβλήματα της χώρας παραείναι μεγάλα και δυσεπίλυτα για να μετατρέπονται σε πεδία δημαγωγίας. Οι διεθνείς συμμαχίες είναι δυσκολότερες από ποτέ, η αναστάτωση θα είναι διαρκής, και η οικονομία είναι ακόμη με τη θηλιά του χρέους. Η κατασκευή εσωτερικού εχθρού, τα κηρύγματα μίσους των παλαβών και η εκχώρηση κρίσιμων κρατικών εξουσιών σε ανθρωποκυνηγούς, πρέπει να κοπεί με το μαχαίρι. Τώρα. Η χώρα δεν αντέχει μεταμοντέρνο 1965-67 και το ακολούθημα του 1974...
Νίκος Ξυδάκης
ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ