Έλα παππού, να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου. Στην...
είδηση παραλείπεται η υπενθύμιση ότι και τα δυο είναι έργο Τσίπρα.
Άραγε το παρέλειψε και ο Κυριάκος στον συνομιλητή του ή τον ευχαρίστησε γι’ αυτό;
Στα φιλικά του ΜΜΕ πάντως το χρέος και το απόθεμα προβάλλονται κουτοπόνηρα ως κυβερνητικά επιτεύγματα.
Είναι το πιο προκλητικό δείγμα της προσπάθειας που κάνει ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης να αναδείξει τον Πρωθυπουργό σε… ήρωα χειρισμού κρίσεων.
Ο ίδιος έδωσε συνέντευξη σε φιλική εφημερίδα για να αυτοπροβληθεί. Και στα διαγγέλματά του ρέπει υπερβολικά στο πρώτο πρόσωπο.
Ακόμη και το αυτονόητο προβάλλεται ως είδηση: «Ο Μητσοτάκης θα πάρει μέρος σε τηλεδιάσκεψη του Συμβουλίου Κορυφής» . Σα να υπήρχε περίπτωση να μην πάρει.
Οι συνήθεις αγιογράφοι σε λίγο θα τον πιστώνουν ακόμη και με την ανατολή του ηλίου, εν μέσω κορωνοϊού.
Κάπως έτσι η αρχική αναποφασιστικότητα -λόγω πολιτικής υστεροβουλίας- βαφτίζεται «αποφασιστική παρέμβαση». Αλλά τα γεγονότα μιλούν μόνα τους.
Τα πρώτα κρούσματα στην Ιταλία αναφέρθηκαν στις 20 Φεβρουαρίου. Ως τις 25 είχαν φτάσει στους 400 οι προσβληθέντεςν εκείθεν της Αδριατικής.
Στις 26 ήλθε στην Ελλάδα το πρώτο κρούσμα. Από τη Ιταλία βεβαίως.
Αλλά για πολλές μέρες οι επιβάτες από τη γειτονική χώρα περνούσαν τα ελληνικά σύνορα χωρίς κανένα έλεγχο.
Όταν άρχισαν τα μέτρα η Εκκλησία γύρισε αιώνες πίσω προβάλλοντας ότι η θεία κοινωνία όχι μόνο δεν είναι τρόπος μετάδοσης του ιού, αλλά τον αντιμετωπίζει κιόλας.
Οι «μουλάδες» τις Ιεραρχίας, με την ανοχή του Αρχιεπισκόπου, και τη στήριξη τουλάχιστον του Άδωνι Γεωργιάδη και της Κεραμέως από την κυβέρνηση, όπως και της Έλενας Ράπτη από την ΚΟ της ΝΔ – συν την παλιά γνωστή μας Γιαμαρέλου- αποενοχοποιούσαν τη χρήση του ίδιου κουταλιού- αν γίνεται σε ναό.
Ο Μητσοτάκης χρειάσθηκε τρεις εβδομάδες για να συνειδητοποιήσει ότι ο επικεφαλής της Εκκλησίας δεν έχει καμία απολύτως αρμοδιότητα στη διοίκηση του κράτους και τη λήψη των κυβερνητικών αποφάσεων.
Ο φόβος να χαθούν ψηφαλάκια έστειλε εν τω μεταξύ στη λίστα των υποψήφιων θυμάτων του ιού χιλιάδες θρησκευόμενους.
Πριν τη υγειονομική κρίση, η κυβέρνηση προσπαθούσε να καπηλευθεί στον Έβρο την αυτονόητη υποχρέωση μιας χώρας να φυλάσσει τα σύνορα της.
Σε κάθε φάση αντιμετώπισης του κορωνοϊού μαζί με τα μέτρα -που αποδίδουν- το «σύστημα Μητσοτάκη» προσπαθεί να καπηλευθεί την υποχρέωση του κράτους να θωρακίσει τον πληθυσμό σε μια επιδημία.
Έχοντας κατά νου το μετά, η επικοινωνιακή μηχανή της κυβέρνησης- με τους συνήθεις δημοκόπους επί το έργον- παραμένει ενεργή και κάνει ζουμ στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Έτσι ξέρουμε σε ποιον θα πάει ο λογαριασμός όταν περάσει η κρίση.
Γ. Λακοπουλος (anoixtoparathyro.gr)