Με νοιάζει κανένας μα κανένας άνθρωπος να μην υφίσταται διωγμό, προπηλακισμό και την θεότυφλη κρατική βία....
Με νοιάζει να μην ακούω ψέμματα και δικαιολογίες που δεν θα ξεστόμιζαν σαν απολογία παιδιά δημοτικού, να τις εκστομίζουν ανερυθρίαστα και θρασύτατα έχοντες και κατέχοντες, μεγαλοδημοσιογράφοι, μεγαλοσχήμονες βουλευτές και υπουργοί. Με νοιάζει να ζω σε μια ευνομούμενη πολιτεία στην οποία το καλό παράδειγμα το δίνουν οι άρχοντες της.
Αν αυτοί που τάχθηκαν σ' αυτό το καθήκον είναι ανεπαρκείς, δεν ξέρουν τους νόμους και το Σύνταγμα, διαστρεβλώνουν και παρερμηνεύουν τους νόμους ή τους παραβιάζουν ελαφρά τη καρδία καλύπτοντας κάθε αυθαιρεσία, κάνουν μεγαλύτερο κακό στους πολίτες από όποιον "μπαχαλάκια" (όπως βαφτίζουν συλλήβδην), όποιον ζητά τα δικαιώματά του.
Η δημοκρατία δεν είναι εχθρός του πολίτη. Είναι προστάτης του. Οι άρχοντες είναι υπηρέτες των πολιτών και της δημοκρατίας. Η δημοκρατία τέτοιους άρχοντες, που δεν ξέρουν (στην κυριολεξία) τι κάνουν, τι λένε και αφήνουν την δικαιοσύνη και το Σύνταγμα να αραχνιάζουν στα αζήτητα, δεν τους χρειάζεται. Πρέπει να τους απομακρύνει από θέσεις ευθύνης.
Είναι επιτακτική ανάγκη να απομακρυνθούν όσοι είναι επιλήσμονες των καθηκόντων τους. Μολύνουν με τον ωχαδερφισμό, τον στείρο φανατισμό, την κακοκρυμμένη κτηνωδία και τον υφέρποντα φασισμό και ρατσισμό τους (που κακολογεί και διασύρει όποιον έχει άλλη άποψη) και τους υγιείς πολίτες καταντώντας τους υπάκουα και πειθήνια όργανα χωρίς την ιδιότητα του άνω θρώσκοντος.
Αν δεν μπει ένα τέλος σύντομα σε αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν στις μέρες μας, η πατρίδα δεν έχει μέλλον. Θα οδηγηθεί νομοτελειακά στην κανονικοποίηση και νομιμοποίηση κάθε αγριότητας. Δεν θέλω να ζήσουμε μέρες Βαϊμάρης στην Ελλάδα. Κατάληξη της Βαϊμάρης ήταν ο Χίτλερ.
Υ.Γ. Θα μου πεις: πολλά ζητάς από την αστική δημοκρατία. Ε, λοιπόν ναι! Ζητάω πολλά, γιατί δεν έχω τίποτα.