Αυτό είναι το...
συμπέρασμα της μεγαλύτερης μελέτης αυτού του είδους, την οποία ανέλαβε η ομάδα διατήρησης IUCN. Ενώ η εξάντληση των θρεπτικών ουσιών είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες, οι ερευνητές λένε ότι η κλιματική αλλαγή καθιστά την έλλειψη οξυγόνου χειρότερη. Περίπου 700 θαλάσσιες περιοχές υποφέρουν από χαμηλά ποσοστά οξυγόνου σε σύγκριση με τις 45 που ήταν στη δεκαετία του 1960.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι η μείωση απειλεί είδη όπως για παράδειγμα ο τόνος και οι καρχαρίες. Η απειλή για τους ωκεανούς από την εξάντληση θρεπτικών συστατικών που προέρχεται από χημικές ουσίες όπως το άζωτο και ο φώσφορος στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και τη βιομηχανία, είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι επηρεάζουν τα επίπεδα οξυγόνου στα θαλάσσια ύδατα και εξακολουθούν να αποτελούν τον κύριο ένοχο, ιδιαίτερα κοντά στις ακτές.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η απειλή από την κλιματική αλλαγή έχει αυξηθεί.
Καθώς απελευθερώνεται περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα αυξάνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μεγάλο μέρος της θερμότητας απορροφάται από τους ωκεανούς. Με τη σειρά του, αυτό το θερμότερο νερό μπορεί να συγκρατήσει λιγότερο οξυγόνο. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μεταξύ του 1960 και του 2010 η ποσότητα του διαλυμένου αερίου στους ωκεανούς μειώθηκε κατά 2%. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται τόσο μεγάλο όσο ο παγκόσμιος μέσος όρος, αλλά σε ορισμένες τροπικές περιοχές η απώλεια μπορεί να κυμανθεί έως και 40%.
Ακόμη και οι μικρές αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη θαλάσσια ζωή. Έτσι, τα ύδατα με λιγότερο οξυγόνο ευνοούν είδη όπως οι μέδουσες, αλλά όχι δεν είναι καλά για τα μεγαλύτερα είδη ταχείας κολύμβησης όπως ο τόνος. «Γνωρίζαμε την αποξυγόνωση αλλά δεν γνωρίζαμε τους δεσμούς με την κλιματική αλλαγή και αυτό είναι πραγματικά ανησυχητικό» δήλωσε η Minna Epps από την IUCN. «Όχι μόνο η μείωση του οξυγόνου τετραπλασιάστηκε τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση, το οξυγόνο εξακολουθεί να μειώνεται στους ωκεανούς».
Για είδη όπως ο τόνος και μερικούς καρχαρίες που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην έλλειψη οξυγόνου - αυτό είναι κακά νέα. Μεγαλύτερα ψάρια σαν αυτά έχουν μεγαλύτερες ενεργειακές ανάγκες. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα ζώα αυτά αρχίζουν να μετακινούνται στα ρηχά στρώματα της θάλασσας όπου υπάρχει περισσότερο από το αέριο που διαλύεται. Ωστόσο, αυτό καθιστά το είδος πολύ πιο ευάλωτο στην υπεραλίευση. Εάν οι χώρες συνεχίσουν τη συνηθισμένη προσέγγιση στις εκπομπές τους, οι ωκεανοί του πλανήτη αναμένεται να χάσουν το 3-4% του οξυγόνου τους μέχρι το έτος 2100.
Αυτό είναι πιθανό να είναι κάνει τα πράγματα χειρότερα στις τροπικές περιοχές του κόσμου. Μεγάλο μέρος της απώλειας αναμένεται στα κορυφαία 1.000 μέτρα της στήλης ύδατος, η οποία είναι πλουσιότερη στη βιοποικιλότητα. Χαμηλό επίπεδο οξυγόνου είναι επίσης κακό για βασικές διεργασίες όπως η κυκλοφορία στοιχείων ζωτικής σημασίας για τη ζωή στη Γη, συμπεριλαμβανομένου του αζώτου και του φωσφόρου.
«Εάν μείνουμε από οξυγόνο, σημαίνει απώλεια βιοτόπων και απώλεια βιοποικιλότητας» δήλωσε η Minna Epps. Όπως είπε, «θα αλλάξει επίσης την ενέργεια και τη βιοχημική κυκλοφορία στους ωκεανούς και δεν γνωρίζουμε τι μπορούν να κάνουν πραγματικά αυτές οι βιολογικές και χημικές μετατοπίσεις στους ωκεανούς». Η αλλαγή των αποτελεσμάτων για τους ωκεανούς εξαρτάται από τους πολιτικούς ηγέτες του πλανήτη και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έκθεση ξεκίνησε στην COP25.
«Η μείωση του οξυγόνου στον ωκεανό απειλεί τα θαλάσσια οικοσυστήματα που βρίσκονται ήδη υπό πίεση από τη θέρμανση και την οξίνιση των ωκεανών», δήλωσε ο Dan Laffoley, επίσης από την IUCN. «Για να σταματήσει η ανησυχητική επέκταση των περιοχών που είναι φτωχές σε οξυγόνο, πρέπει να περιορίσουμε αποφασιστικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου καθώς και τη ρύπανση των θρεπτικών ουσιών από τη γεωργία και άλλες πηγές».
Με πληροφορίες από BBC