σκοτάδι. Οι απορίες είναι εδώ και ζητούν απαντήσεις. Οι υποψίες κυκλοφορούν αδέσποτες και δεν βρίσκεται κανείς, ούτε θα βρεθεί στο κοντινό μέλλον, να τους περάσει χαλινάρι. Λογικό, αφού ο βασικός κατηγορούμενος, ο ιθύνων νους της οργανωμένης επιχείρησης διαφθοράς του πολιτικού συστήματος...
, ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, δικάστηκε και καταδικάστηκε ερήμην. Είχε φροντίσει ο άνθρωπος να την κοπανήσει σαν κύριος μέρα μεσημέρι από την Ελλάδα.
Κάποιοι αξιωματούχοι εκείνης της εποχής (κυβέρνηση της Ν.Δ. είχαμε) δεν έπραξαν το καθήκον τους. Είτε έκαναν τα στραβά μάτια είτε πιάστηκαν στον ύπνο. Πώς και ποιοι βοήθησαν τον Χριστοφοράκο να αποδράσει δεν το μάθαμε. Πιθανότατα δεν πρόκειται να το μάθουμε ποτέ. Προφανώς είχε προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό και γερούς υποστηρικτές στο πολιτικό σύστημα, οι οποίοι δεν επιθυμούσαν την παρουσία του στη χώρα. Θα ήταν γι’ αυτούς μια διαρκής απειλή. Οταν το σύστημα στριμώχνεται, υπάρχει συσπείρωση για να αποκρουστεί ο κίνδυνος. Ετσι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο μαζί ξεπλένουν τις πομπές του φέροντος οργανισμού.
Ο ισχυρός άνδρας της εταιρείας ήρθε σε συμφωνία με τις γερμανικές αρχές, δικάστηκε στη Γερμανία (έχει γερμανική υπηκοότητα) για κάποιο παρεμφερές αδίκημα και εισέπραξε μια... εξοντωτική ποινή: δώδεκα μήνες. Με αναστολή βεβαίως βεβαίως. Σιγά που θα τον έβαζαν στη φυλακή. Τα λεγόμενα σωφρονιστικά ιδρύματα είναι για τους φτωχοδιάβολους και για τους παραβάτες που δεν έχουν άκρες στην εξουσία. Σπανίως οδηγούνται πίσω από τα κάγκελα οι έχοντες και κατέχοντες. Έκτοτε ο Μιχ. Χριστοφοράκος κυκλοφορεί ελεύθερος και χαίρεται τη ζωή του στη δεύτερη και τόσο γενναιόδωρη πατρίδα του. Οι ελληνικές αρχές, όταν ξύπνησαν από τον νήδυμο ύπνο τους, ζήτησαν την έκδοσή του. Έφαγαν πόρτα. Το περίμεναν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Επρεπε να δείξουν στους αποσβολωμένους Έλληνες ότι παλεύουν για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Όμως το γερμανικό κράτος είναι σοβαρό. Δεν είναι σκορποχώρι σαν το ελληνικό. Δεν πρόκειται στον αιώνα τον άπαντα να συναινέσει στην έκδοση του Χριστοφοράκου. Ο λόγος; Όχι γιατί οι γερμανικές ελίτ δεν μας θεωρούν αξιόπιστο κράτος δικαίου και φοβούνται ότι ο κατηγορούμενος δεν θα έχει μια τίμια δίκη. Κάθε άλλο. Άλλωστε στην ίδια ευρωπαϊκή οικογένεια ανήκουμε, τις ίδιες αξίες υπηρετούμε (λέμε τώρα). Οι γερμανικές ελίτ φοβούνται. Τι; Μην ανοίξει το στόμα του ο Χριστοφοράκος και αρχίσει να ξερνάει. Μην περιγράψει τις πρακτικές της εταιρείας που διοικούσε σαν απόλυτος άρχων προκειμένου να παίρνει δουλειές στην Ελλάδα, πρακτικές που ήταν σε γνώση των γερμανικών κυβερνήσεων και είχαν τις ευλογίες τους, και μιλήσει για τις μίζες που έδωσε στα τότε κόμματα εξουσίας και σε ορισμένα κορυφαία στελέχη τους...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Τάσου Παππά, πατήστε ΕΔΩ...