Η εσωστρέφεια και οι «κόκκινες γραμμές» των «53»...

Λίγη ώρα μετά την ολοκλήρωση της συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα στο Open, το βράδυ της Τρίτης, και δέκα μέρες μετά την πανελλαδική τους συνάντηση (9/11) «ανέβηκε» στο ιστότοπο Commonality, ένα μακροσκελές κείμενο της...

κίνησης «53+» με τίτλο «Ενας Οδικός Χάρτης προς το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ».

Το «timing» της δημοσίευσης του κειμένου-μανιφέστο δεν είναι τυχαίο. Λίγο μετά τη συνέντευξη Τσίπρα αλλά και δύο 24ωρα πριν τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, την Παρασκευή, η οποία και προβλέπεται να εγκρίνει τη σύνθεση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης (ΚΟΕΑ), που θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο Συνέδριό του.

Οι «53+» βάζουν τις δικές τους «κόκκινες γραμμές» και ουσιαστικά θέτουν όρους για το εγχείρημα της διεύρυνσης και τον μετασχηματισμό του κόμματος πάνω σε δύο άξονες:

1. Τι είδους αντιπολίτευση θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με ποιο πρόγραμμα και με ποιο τρόπο.
2. Τι είδους κόμμα θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη μετεξέλιξή του.

Ως προς την αντιπολιτευτική γραμμή ασκούν κριτική χαρακτηρίζοντάς την «υποτονική και αμήχανη».

«Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση φαίνεται πολλές φορές σαν να μην έχει βρει ακόμα τον αντιπολιτευτικό βηματισμό του, σαν να μην έχει ξεκαθαρίσει τι είδους αντιπολίτευση θέλει και έχει σκοπό να κάνει» αναφέρουν για να προσθέσουν: «Το θέμα αυτό είναι απολύτως κρίσιμο, καθώς η αντιπολιτευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και την προϋπόθεση για τη διεύρυνση του κόμματός μας. Μια πολιτική δύναμη, για να είναι πειστική και ελκυστική, πρέπει να είναι χρήσιμη για την κοινωνία – και σε αυτή τη βάση καλεί κοινωνικές δυνάμεις και πολίτες να συμπορευθούν μαζί της: λέμε «αυτά έχουμε σκοπό να κάνουμε», και καλούμε τον κόσμο «έλα να τα κάνουμε μαζί».

Οι «53+» τονίζουν ότι η εντολή εκείνων που ψήφισαν ΣΙΡΙΖΑ είναι «να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τα κεκτημένα, να είμαστε μπροστά στους αγώνες, να ασκήσουμε προγραμματική, μαχητική, ριζοσπαστική, κινηματική αντιπολίτευση».

Οχι στην αρένα της παραπολιτικής

Ενδιαφέρον έχει όμως και η παρότρυνση απομάκρυνσης από το κλίμα σκανδαλολογίας: «Να ξανασυζητήσουμε ποια είναι τα μείζονα που απασχολούν σήμερα την κοινωνία. Για παράδειγμα, όσο κι αν τα σκάνδαλα του παρελθόντος προσελκύουν κάποιο ενδιαφέρον, ειδικά στην αρένα της παραπολιτικής, δεν είναι βέβαιον πως είναι το θέμα που δίνει το προνομιακό στίγμα μιας αντιπολιτευτικής δύναμης της Αριστεράς. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιάφορος στα ζητήματα διαπλοκής και διαφθοράς, αντίθετα».

«Τι εντολή άραγε μας έδωσε ο κόσμος, που, για άλλη μια φορά, μας στήριξε και μας έδωσε αυτό το σημαντικό εκλογικό ποσοστό; Βέβαια, αυτό είναι κάτι που επιδέχεται πολλές ερμηνείες, αυθαίρετες ενίοτε. Η δική μας άποψη: Να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, πιο μαζικοί, πιο σεμνοί και πιο συλλογικοί…». Η κατεύθυνση και οι αιχμές είναι ξεκάθαρες.

Δεν θα γίνουμε ένας ψηφιακός πολιτικός φορέα που πολιτεύεται, αποφασίζει με κλικ και λάικ

Και ασκώντας κριτική στην καμπάνια εγγραφής νέων μελών, αναφέρουν: «Δεν μπορούμε να καλούμε τον κόσμο να ενταχτεί στις δυνάμεις μας απλώς επειδή είμαστε λίγοι και θέλουμε να γίνουμε περισσότεροι». Προειδοποιούν δε, ότι «δεν πρέπει να γίνει το λάθος να θεωρηθεί το 31,5% «μπετοναρισμένο», δεδομένο. Το αν αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει να μας ακούει, να μας στηρίζει, να μας δίνει ευκαιρίες, είναι κάτι που θα κριθεί από τη δική μας στάση».

Στον τρόπο εγγραφής μελών επανέρχονται όμως και σε άλλο σημείο, ασκώντας κριτική στη λογική του isyriza: «Η συζήτηση για τις ψηφιακές δυνατότητες έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Ελλοχεύει όμως ο κίνδυνος να αδικήσουμε τη συζήτηση ή να θέσουμε ένα ακόμα κάλπικο δίλημμα. Να θεωρήσουμε ότι κάποιοι είναι φοβικοί απέναντι στις νέες τεχνολογίες και άλλοι ανοιχτοί. Λάθος… Είναι σαφές πως όλες και όλοι συμφωνούμε στην ανάγκη αξιοποίησης των ψηφιακών εργαλείων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μετατρέπουμε το κόμμα μας σε έναν ψηφιακό πολιτικό φορέα που λειτουργεί, πολιτεύεται, αποφασίζει με κλικ και λάικ»...

newpost.gr