Επισημαίνει ο
Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Από τον Πλούταρχο
πληροφορηθήκαμε πως «δεν υπάρχει πιο άγριο θηρίο από τον άνθρωπο, όταν κατέχει
δύναμη ίση με τα πάθη του». Και από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει κάτι αλλάξει
στην ανθρωπότητα, καθόσον γνωρίζω.
Από τη
μελέτη των συγκρούσεων μάθαμε πως ο μόνος πόλεμος που δεν μπορείς να αποφύγεις
είναι αυτός που πηγάζει από κάποιο αθεράπευτο πάθος, καθώς εδώ πολιτική κάνει κάποιου
είδους παράνοια.
Είναι αυτή η
παράνοια που εκφράζεται συνήθως με όρους δίκιου και όχι ακριβώς δικαίου. Όσο πιο
ισχυρό είναι το αθεράπευτο εθνικιστικό πάθος, τόσο πιο ισχυρό είναι και το εθνικό
συναίσθημα αδικίας. Και τότε η σύγκρουση βρίσκεται πολύ κοντά, μόνον στο βαθμό
που και ο ένας και ο άλλος εκ των αντιπάλων/ ανταγωνιστών εμφανίζουν το πάθος
τους σαν υπέρτατο δίκιο τους.
Αλλά και
έτσι να μην είναι και το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στον ένα εκ των δυο αντιπάλων…
ας ετοιμαζόμαστε, καθώς όπως.......
έγραψε
ο ευφυής Jacinto Benavente» «ο εχθρός αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος όταν
αρχίζει να έχει δίκιο». Και δυστυχώς το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα στη Τουρκία
συντονίζεται αυτή την περίοδο για να μετατρέψει το εθνικιστικό πάθος σε τουρκικό
δίκιο και σε ό, τι αφορά στα ελληνοτουρκικά.
Αυτός είναι
ο δρόμος του πολέμου, τον οποίο η Ελλάδα δεν πρέπει να ακολουθήσει, αλλά είναι
μάλλον αργά πλέον για να αποφύγει σε κάθε περίπτωση, καθώς δεν έγιναν προηγουμένως
σοβαρά και κυρίως δραστικά βήματα κοινής ελληνοτουρκικής «αποθεραπείας».
Ξέρεις, αναγνώστη
μου, τι διαπράττει τον τελευταίο καιρό η τουρκική ηγεσία; Εξισώνει τα
εθνικιστικά πάθη (της) με την στρατιωτικοπολιτική ισχύ της Τουρκίας και αυτό εμφανίζει
τον Ταγίπ Ερντογάν σαν θηρίο ανήμερο. Ένα τέτοιο «θηρίο» έχει απόλυτο δίκιο μόνον
αν εκφραστεί με στρατιωτικά μέσα, αλλιώς το δίκιο του είναι σχετικό. Με το δεύτερο
κάνεις πολιτική, ενώ με το πρώτο πόλεμο… και ας ετοιμαζόμαστε για το πρώτο, επιδιώκοντας
το δεύτερο!