Του Κώστα ΣτούπαΚατά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον πρεσβύτερο, στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και ποτέ δεν γίνονται.
Κατά κύριο λόγο τα πράγματα που προαναγγέλλονται με επικούς τόνους δεν γίνονται ποτέ...
Κατ' αυτήν την έννοια η προαναγγελία από τον αναπληρωτή υπουργό των οικονομικών κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη, για εφόδους από ελεγκτές του υπουργείου οικονομικών, κατά το γερμανικό πρότυπο, σε μεγάλες επιχειρήσεις τα ξημερώματα, εκτός από απογοήτευση μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει.
Θυμίζει ανάλογες παλαιότερες επιθεωρησιακές παραστάσεις στα δελτία των 8 με τους γιατρούς του Κολωνακίου.
Πριν προχωρήσω θα σας αναφέρω μια ιστορία.
Πριν μερικά χρόνια στέλεχος ξένης πολυεθνικής στην Ελλάδα μου διηγήθηκε την ιστορία πως η εταιρεία και ο ίδιος αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα.
Σε έλεγχο από την εφορία για κάποια παραστατικά παρελθόντων ετών που έπρεπε να είναι διατυπωμένα αλλιώς του είπαν πως αναλογεί ένα πρόστιμο αρκετών εκατομμυρίων. Ο νόμος για το πώς έπρεπε να είναι τα παραστατικά ήταν ασαφής και ήταν στη διακριτική ευχέρεια των ελεγκτών να κρίνουν τι είναι εντάξει και τι όχι.
"Αντί να πληρώσετε τα εκατομμύρια στο δημόσιο ταμείο του είπαν, μπορείτε να καθαρίσετε με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες σε εμάς…"
Όταν ανέφερε στη μητρική στην Ολλανδία τις δυο επιλογές που είχε πίστεψαν πως ο ίδιος είχε μεθοδεύσει κάποια απάτη για να καρπωθεί τα "μαύρα", τον απέλυσαν και αποχώρησαν από την Ελλάδα.
Επιπλέον κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον κ. Υπουργό πως η Ελλάδα δεν έχει μεγάλες επιχειρήσεις, πόσο μάλλον την αναλογία μεγάλων επιχειρήσεων ανά κάτοικο που έχει η Γερμανία.
Οι ελάχιστες που έχουν απομείνει υποφέρουν από το μη ανταγωνιστικό περιβάλλον και το εχθρικό κλίμα προς την επιχειρηματικότητα που έχει δημιουργήσει η κυρίαρχη αριστερή και κυρίως κρατικοδίαιτη παρασιτική ιδεολογία.
Η αδυναμία της χώρας να συντηρήσει και να προσελκύσει μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν και να στηρίξουν εξαγωγικές θέσεις εργασίας έχει σαν αποτέλεσμα την εξαγωγική φτώχεια της χώρας, η οποία οδηγεί σε επιδείνωση του επιπέδου ζωής του μέσου Έλληνα.
Η Γερμανία μπορεί και κάνει τα ξημερώματα εφόδους στα γραφεία μεγάλων επιχειρήσεων γιατί έχει μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν επενδύσει στη χώρα και υπολογίζουν πάντα το κόστος μετεγκατάστασης και την έξοδο από μια πλούσια αγορά.
Στην Ελλάδα το 2009 αναλογούσαν 3.063 ευρώ εξαγωγές εμπορευμάτων ανά εργαζόμενο και 8.987 Ευρώ εισαγωγές.
Το 2014 η κατάσταση λίγο έχει βελτιωθεί. Οι εξαγωγές έχουν φτάσει στα 4.700 Ευρώ και οι εισαγωγές εμπορευμάτων ανά εργαζόμενο έχουν πέσει στα 7.804 Ευρώ ανά εργαζόμενο. (Στοιχεία από το εμπορικό ισοζύγιο της Τραπέζης της Ελλάδας δια του εργατικού δυναμικού της χώρας στα 5 εκατ.)
Αυτή η αναλογία παραμένει η χειρότερη ακόμη και από αυτήν της φτωχής Πορτογαλίας στην Ευρώπη. Το 2015 ενδέχεται λόγω των capital controls να υπάρξουν αρνητικές εκπλήξεις.
Το να προαναγγέλλει το υπουργείο των οικονομικών διώξεις σε ένα είδος (μέγεθος) επιχειρήσεων που τελεί υπό εξαφάνιση, σε μια περίοδο που οι πληροφορίες κάνουν λόγο για μαζική μετανάστευση επιχειρήσεων και στελεχών, δεν βοηθά ούτε τα δημόσια ταμεία, ούτε την ανεργία ούτε τη συγκράτηση της φτωχοποίησης της χώρας.
Αντιθέτως με το τι συμβαίνει με τις μεγάλες επιχειρήσεις, η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη αναλογία στην Ευρώπη σε μικρές επιχειρήσεις. Είναι λογικό η μεγάλη μερίδα της φοροδιαφυγής να προέρχεται από τις μικρές επιχειρήσεις. Οι συνεχείς αυστηροί έλεγχοι το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι ο πλουτισμός των ελεγκτών και όχι των δημόσιων ταμείων. Ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης θεωρεί το φοροεισπρακτικό μηχανισμό σαν έναν από τους πλέον διεφθαρμένους στη χώρα και άρα στην Ευρώπη.
Αν θέλουν να πατάξουν την φοροδιαφυγή θα πρέπει να απλοποιήσουν τη φορολογική νομοθεσία, η οποία επιτρέπει ερμηνείες κατά το δοκούν και αφήνει την απόφαση στη διακριτική ευχέρεια των εφοριακών.
Αντί να προαναγγέλλουν ελέγχους κατά το γερμανικό πρότυπο θα πρέπει να επαναστελεχώσουν εκ του μηδενός τον πιο διεφθαρμένο φοροεισπρακτικό μηχανισμό της Ευρώπης με "γερμανούς".
Θα πρέπει να μειώσουν τη φορολογική επιβάρυνση, για να μην δημιουργεί ισχυρά κίνητρα ανάληψης του ρίσκου παρά την όποια τιμωρία.
Θα πρέπει να επιτρέψουν την αναδιάρθρωση της αγοράς που θα κλείσει τις μικρές επιχειρήσεις που αποτελούν τη βασική πηγή φοροδιαφυγής και θα τις αντικαταστήσει από αλυσίδες μεγάλων επιχειρήσεων. Κανείς δεν χρειάζεται να ελέγξει την ταμία του σούπερ μάρκετ αν κόβει απόδειξη ή αν εισπράττει μετρητά ή με κάρτα. Το πράττει η ίδια η διεύθυνση της αλυσίδας.
Όλα τα άλλα είναι λόγια στην κατεύθυνση με άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Ο μόνος που θα επωφεληθεί από τις γερμανικές εφόδους Ελλήνων εφοριακών είναι η Βουλγαρία και οι άλλες χώρες που τρίβουν τα χέρια τους.
capital.gr