Την ώρα που ο έλληνας
πρωθυπουργός, επικαλούμενος την Πορτογαλία, μας έδειχνε την υποσχόμενη Γη της
Επαγγελίας που είναι μπροστά μας και μας περιμένει μετά την έξοδο απ’ το
μνημόνιο, για να εκπληρωθούν επιτέλους τα όνειρα όλων μας, το έγκριτο γερμανικό
περιοδικό “Der
Spiegel”,(πριν πέντε
ημέρες) παρουσίαζε την πολλά υποσχόμενη έξοδο της .......
Πορτογαλίας από το μνημόνιο
με τα πιο μελανά χρώματα (βλέπε: http://www.spiegel.de/wirtschaft/soziales/portugal-soziale-krise-nach-ausstieg-aus-rettungsschirm-a-970029.html)
Με τίτλο «η Κοινωνική Κρίση της Πορτογαλίας: Εκατομμύρια δυστυχίας», γράφει:
«Μπορεί η Πορτογαλία να αποχαιρετά την ευρωπαϊκή ομπρέλα προστασίας, οι πολίτες της όμως πληρώνουν ένα πολύ υψηλό τίμημα. Αυστηρά προγράμματα λιτότητας διέλυσαν τη μεσαία τάξη κι τα κοινωνικά δίχτυα προστασίας ενώ 2,5 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Εκατομμύρια ανθρώπων έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους. 300 000 πορτογάλοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους και αναζητούν ευκαιρίες ακόμα και στην πρώην αποικία, στην Αγκόλα ρισκάροντας τη ζωή τους σε παράνομα χρυσωρυχεία……. Μετά από αλλεπάλληλες μειώσεις των συντάξεων, η μέση σύνταξη δεν ξεπερνά πλέον τα 350 ευρώ αναγκάζοντας πολλούς συνταξιούχους 70 και 75 ετών να αναζητούν δουλειές που δεν υπάρχουν, καταδικασμένοι να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν. Το 80% των συνταξιούχων παίρνει λιγότερη σύνταξη από τον κατώτερο μισθό και σαν να μην ήταν αυτό αρκετό ανέβασαν το όριο στα 66….. Οι ουρές για μια σούπα ή για ένα ρούχο αυξάνουν καθημερινά καθώς έρχονται ολοένα και περισσότεροι από τα πτωχευμένα μεσαία στρώματα. Οι εικόνες από νέα ζευγάρια που αποχαιρετιούνται για να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό θυμίζουν παλιές εποχές. Η ανεργία έχει φτάσει σε τέτοια ύψη, που ακόμα και διπλωματούχοι μηχανικοί αναγκάζονται να δουλέψουν για 485 ευρώ το μήνα. Πολλοί, ως τελευταία λύση απόγνωσης, προσπαθούν να πουλήσουν τα σπίτια τους, αλλά δεν υπάρχουν αγοραστές. Μια βόλτα στους δρόμους των πόλεων κάνει ορατή την απόλυτη δυστυχία που δε φαίνεται…….».
Η έξοδος της Πορτογαλίας από το μνημόνιο θυμίζει σε πολλά την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο, όπου ελάχιστοι επέζησαν. Και εάν, όπως γράφει η Βίβλος, ο Μωυσής χρειάστηκε 40 χρόνια για την υποσχόμενη Γη της Επαγγελίας, όσα προφανώς θα χρειαστεί και η Πορτογαλία, μπορεί κανείς να εικάσει πόσα χρόνια θα χρειαστεί η Ελλάδα, με τους πολύ χειρότερους δείκτες, το σχεδόν διπλάσιο χρέος και με αντίστοιχους ηγέτες των Μωυσή και Ιησού του Ναυή, τους Αντώνη και Μπένι,