Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Υπάρχει, σε αρκετούς
καταχραστές «Δημοκρατικών Δικαιωμάτων» ροπή προς καταπάτηση / οικειοποίηση
αλλότριας (δημόσιας) ιδιοκτησίας.
Πολιτικοί,
κομματάνθρωποι, προϊστάμενοι υπηρεσιών, Δημόσιοι «λειτουργοί», συνδικαλιστές, εργαζόμενοι, ενίοτε και άσχετοι περαστικοί που
… συμπαρίστανται στα αιτήματα των παραπάνω
απεργών ή καταληψιών / καταπατητών των χώρων εργασίας.
Κάθε
ΘΩΚΟΥΧΟΣ – εκλεγμένος, διορισμένος ή
ο...........
απλός εργαζόμενος - πιστεύει ότι του ανήκει (κατ’ αποκλειστικότητα) ο χώρος
εργασίας του, μαζί με το περιεχόμενο του.
Από
εργαζόμενος γίνεται ιδιοκτήτης / καταπατητής, και επομένως μπορεί να μεταχειρίζεται
και να διαθέτει αυτό που κακώς, νομίζει ότι είναι δικό του (!).
Αξιοθρήνητη,
ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΑΣΤΙΚΗ νοοτροπία την οποία
καλλιέργησαν – αρχικά και υποδαυλίζουν έκτοτε – κομματικοί ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΙ
Τραγική,
επικίνδυνη και μοιραία για τη Χώρα η Λουδοβίκεια αντίληψη του l’
Εtat se moi,
ότι το κράτος, η Ελλάδα, οι Έλληνες ανήκουν στους εκάστοτε κυβερνώντες.
Όλο
το πολιτικό σύστημα, οι εξουσιαστές διαφεντευτές των τυχών μας, θεωρεί πως
μπορεί να διαθέτει την Πατρίδα μας «κατά το δοκούν και συμφέρειν – όχι εκείνη,
αλλά εκείνους!»
Φορώντας:
δημοκρατικά προσωπεία / μπούργκες, φερετζέδες αποφασίζουν αυθαίρετα, άσκεφτα
και ενεργούν / διατάσσουν δικτατορικά, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Ούτε
καν στον εντολέα τους: τον ελληνικό λαό.
(έχουμε,
δυστυχώς, ανατροπή της πυραμίδας: οι «υπηρέτες του λαού» γίνονται αφεντικά /
δυνάστες του!..)
Αυτή
η παραφύση εξέλιξη μας έφερε εδώ, στο μαύρο χάλι, που βρισκόμαστε(!).
Αν
είχαμε ερωτηθεί – με Δημοψήφισμα –
για να μπούμε στο Δ.Ν.Τ και την Τρόικα, προφανώς, θα απαντούσαμε αρνητικά και
εθνοσωτήρια. Τώρα ζούμε το δράμα το δικό μας, των παιδιών μας (και, δυστυχώς,
και των επερχόμενων γενεών).
Οι
Άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης: Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι, Κοινοτάρχες κ.ο.κ
ακολουθούν το «καλό» παράδειγμα: Εναντιώνονται / αποκλείουν από εκδηλώσεις στον
τόπο τους, όσους δεν συμπαθούν πολιτικά ή ιδεολογικά.
Οι
διοικητικοί υπάλληλοι, οι
πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι φοιτητές, και άλλοι ΑΣΥΛΙΤΕΣ, καθώς και διερχόμενοι σαματατζήδες αλήτες, κλείνουν επί
μήνες τα ιδρύματα / τσιφλίκια τους, αδιαφορώντας για τις απώλειες 6 μηνών, αλλά
και την οικονομική αιμορραγία των γονέων.
Νοσηροί
και πονηροί (εγ)κέφαλοι έχουν αναγορεύσει και επιβάλλει ως: Ιερό το δικαίωμα
της απεργίας, των διαδηλώσεων, των καταλήψεων, των δηώσεων / καταστροφών /
λεηλασιών.
Υποθέτω
σε αντιδιαστολή με το …. Ανίερο δικαίωμα στην εργασία, την έννομη τάξη, το
σεβασμό των περιουσιών, ατομικών και κρατικών.
Οι
κατευθυνόμενοι – κομματικά – «συνδικαλιστικοί αγώνες», καθώς και οι πολιτικές
αήθεις πρακτικές – ιδιοτελούς προέλευσης και κατάχρησης εξουσίας – σε συνδιασμό
με τη (αβανταδόρικη) συνδρομή ΜΜΕκμαυλισμού – και τη διαπλοκή με οικονομικούς
παράγοντες, εξαθλίωσαν τους Έλληνες, απαξίωσαν, κατέστρεψαν την Ελλάδα.
Υ.Γ Η
Πατρίδα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.
Ανήκει – διαχρονικά και εξαδιαιρέτου – σε όλους μας. Στον
Ελληνισμό.
Οφείλουμε όλοι να τον νοιαζόμαστε, να τον πονάμε, να τον
φροντίζουμε – πιότερο κι από τον εαυτούλη μας – και ποτέ (όπως γίνεται τώρα) να
μην τον ξεπουλάμε!.....
Σ.Σ
Οι λέξεις με έντονα κεφαλαία προέρχονται από το ΛΕΞΙΚΗΠΙΟ μου.