Του Πέτρου Τρουπιώτη
Εδώ και έναν περίπου μήνα , η χώρα κυβερνάται,(;)
από υπηρεσιακή λεγομένη κυβέρνηση. Δηλαδή κυβέρνηση που δεν έχει εκλεγεί, ή δεν
έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Και υποτίθεται ότι διαχειρίζεται τα θέματα , εντελώς τυπικά
και απλώς κινεί τα τρέχοντα.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Τι σημαίνει υπηρεσιακή
κυβέρνηση και ποια είναι η χρησιμότητα μια τέτοιας .
Ουσιαστικά
καμία. Θα έλεγα ότι συμβαίνει το αντίθετο. Μια τέτοια κυβέρνηση , όχι μόνον δεν
βοήθα στην.......... ουσία την χωρά, αλλά πηγαίνει πολλά πράγματα πίσω.
Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά.
Ο θεσμός της υπηρεσιακής κυβέρνησης, ένας θεσμός που υπάρχει σε λίγες χώρες, πρόεκυψε
από την δυσπιστία που υπήρχε στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, του ενός κόμματος
για το άλλο. Και βεβαία τις διαφορές παρατυπίες που μπορούσαν να γίνουν προεκλογικά
και να αλλοιώσουν το αποτέλεσμα των εκλογών.
Βεβαία,
τώρα πια όλα αυτά τα «τρυκ» των περασμένων δεκαετιών είναι σχεδόν αδύνατο να γίνουν
και βεβαίως με τίποτα δεν δικαιολογείται μια τέτοια εξέλιξη από αυτές τις υποψίες.
Όπως επίσης δεν έχει και καμία λογική η αντικατάσταση συγκεκριμένων υπουργών
προ των εκλογών.
Οι εποχές έχουν αλλάξει παρά πολύ, η δυνατότητα
πρόσβασης πολιτών και κόμματων σε στοιχεία αλλά και σε πληροφόρηση είναι τεράστια
και έτσι είναι ανώφελο να πάρουν αλλαγές προσώπων.
Εξάλλου,
οι κυβερνήσεις που έχουν εκλεγεί και θεωρούνται
αξιόπιστες λογω του ότι έχουν πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, δεν μπορεί
να θεωρούνται «ύποπτες» για το προ των εκλογών διάστημα.
Πρόκειται
για έναν παραλογισμό, άνευ προηγούμενου.
Αλλά
και επί της ουσίας. Άσχετα με το αν η χώρα μας είναι σε προεκλογική περίοδο, ο κόσμος
κινείται, δεν σταματά, η παγκόσμια οικονομία κινείται, οι διεθνείς και άλλες σχέσεις
της χώρας συνεχίζουν να εξελίσσονται.
Δεν είναι λοιπόν ούτε λογικό , ούτε σωστό, να αλλάζουν
για ένα μηνά , οι υπουργοί που ως τότε έχουν χειρισθεί τα σημαντικά ζητηματα
που μας αφορούν.
Δεν υπάρχει καμία λογική σε κάτι τέτοιο. Αντίθετα,
τι κάνουμε τελικά. Αναθέτουμε σε κάποιους , ικανούς ίσως, να αναλάβουν να χειριστούν
θέματα , τα οποία πιθανόν όχι μόνον δεν γνωρίζουν αλλά δεν προλαβαίνουν καν να μάθουν.
Τους αναθέτουμε να αντιμετωπίζουν ζητηματα διεθνών σχέσεων , για παράδειγμα, πιθανόν
μη έχοντας καμία γνώση του αντικείμενου και καμία σχέση με πρόσωπα και πράγματα
στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αλλού.
Και επίσης τους αφήνουμε να διαχειριστούν κρίσιμα
πιθανόν θέματα, για τα οποία πάντως δεν θα έχουν , πολιτικά, να δώσουν και σε κανέναν
λόγο…
Αντί
λοιπόν να αφήσουμε την κυβέρνηση που υπήρχε ως τότε να διαχειρισθεί όλα τα
ζητηματα , τα αναθέτουμε σε «ερασιτέχνες» που είναι άγνωστο αν θα αποδειχθούν καλοί
ή κακοί διαχειριστές των ζητημάτων.
Πάντως
είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να μάθουν
τα θέματα τους αν δεν τα ξέρουν.
Στην σημερινή για παράδειγμα υπηρεσιακή ελληνική κυβέρνηση, έχουμε ένα χαρακτηριστικό
παράδειγμα, την υπουργό παιδείας.
Η
κ υπουργός, στέλεχος και υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει καμία σχέση με την εκπαίδευση
, από τότε που τελείωσε το πανεπιστήμιο. Δεν γνωρίζει πρόσωπα πράγματα και καταστάσεις,
δεν έχει γνώση εκκρεμοτήτων και προτεραιοτήτων.
Τοποθετήθηκε
εκεί προφανώς για λόγους ισορροπιών , ίσως και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε για πρωθυπουργό
Αρσένη και αυτό έθιξε τον εκπαιδευτικό τομέα του κόμματος. Για να ηρεμήσει τα πράγματα
, ο ΣΥΡΙΖΑ , φαίνεται ότι ζήτησε να βάλει «δική»του υπουργό. Και επειδή αρκετοί
καθηγητές πανεπιστημίου , που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν είναι υποψήφιοι βουλευτές,
επέλεγε η συγκεκριμένη δικηγόρος.
Η
οποία όμως , μη γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις, έκανε τραγικά λάθη στο θέμα
για παράδειγμα των εξετάσεων στην Φυσική με τις μπρος πίσω αποφάσεις της.
Αλλά
και με σειρά δηλώσεων , όπως για παράδειγμα για τα προβλήματα που βρήκε στην
οργάνωση των εξετάσεων , για την συσχέτιση αυτοκτονίας μαθητρίας , για άσχετο
λόγο, με την πίεση των εξετάσεων αλλά και άλλα διάφορα.
Και δεν έφταναν μόνον αυτά, αλλά προσπαθεί, τώρα
να καταργήσει στην πράξη και τον νόμο που έχουν ψηφίσει πάνω από τα δυο τρίτα
της Βουλής , για την χρηματοδότηση των πανεπιστήμιων και την σύνδεση της με την
εφαρμογή των διατάξεων για τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των ιδρυμάτων. Ένα
θέμα στο όποιο οι καθηγητές μελή τουΣΥΡΙζΑ αντιδρούν. Μόνον που και αυτό δεν
είναι υπηρεσιακό θέμα.
Αλλά δεν είναι μόνον η υπουργός Παιδείας, που
κινήθηκε έτσι. Και ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών , έκανε λανθασμένες
κινήσεις, παρότι ήταν για χρόνια στο συγκεκριμένο οικονομικό επιτελείο. Για
παράδειγμα ,δεν είχε κανένα νόημα να βγάλει εγκύκλιο με την οποία απειλεί με
κατασχέσεις οφειλέτες του δημοσίου , και μάλιστα για 3 ηλιάδες ευρώ, εγκύκλιο
που βεβαίως χρησιμοποιήθηκε στην προεκλογική αντιπαράθεση. Το υπουργείο θα
μπορούσε να εργαστεί και να πράξουν οι υπηρεσίες του τα νόμιμα και χέρση αν
στείλει ο ίδιος εγκύκλιο. Αλλά κινήθηκε μη υπολογίζοντας το τι κάνει στο
πολιτικό κλίμα.
Αλλά
και ο υπουργός Εργασίας, για παράδειγμα , προσπάθησε να λύσει , εξωθεσμικά, το θέμα
της αυτενέργειας, προφανώς για να βοηθήσει και αυτός τον πολιτικό του χώρο και
να δείξει « τα κακά του μνημονίου»
Πρακτικά λοιπόν , μια και υπάρχουν και πολλά ακόμα παραδείγματα, η
υπηρεσιακή κυβέρνηση , δεν μπορεί να αποτελεί αξιόπιστη λύση για την χωρά. Και αυτό όχι μόνον γιατί τα μελή της είναι
πιο πιθανόν να μην γνωρίζουν τα δεδομένα και να μην έχουν χρόνο να τα μάθουν ,
αλλά και γιατί δεν έχουν καμία ευθύνη , πολιτικά και έτσι μπορούν να κάνουν
κάθε είδους «πατάτες». Άσε που κάποιοι θέλουν να αξιοποιήσουν την θέση αυτή για
να χτίσουν το μέλλον τους. Πολιτικό και άλλο.
Οφείλουμε λοιπόν να έχουμε κυβέρνηση, ανάμεσα σε εκλογικές διαδικασίες,
που να έχει κυβερνήσει ως τότε , με την στήριξη του κοινοβουλίου και τα μελή
της να έχουν αίσθηση της κατάστασης, των προβλημάτων και των θεμάτων. Όλα τα αλλά
είναι απλώς εντυπωσιασμοί.
ΥΓ.1 Παρεμπιπτόντως
, ποιος είπε ότι ο Πρόεδρος ενός εκ των τριών ανώτατων δικαστηρίων της χώρας,
είναι πάντα ικανός για να κάνει τον πρωθυπουργό. Άλλος παραλογισμός αυτός…
ΥΓ.2 Από την τωρινή υπηρεσιακή Κυβέλη θα μπορούσαν
να εξαιρεθούν ο υπουργός Υγείας κ Κιττας, που και το αντικείμενο ξέρει αλλά
και κινήθηκε διακριτικά και γρήγορα για να λύσει τα προβλήματα που παρέλαβε και
τους εκβιασμούς κάποιων αλλά και ο υπουργός Ανάπτυξης Γ Στουρναρας που
και αυτός ξέρει και έχει πλάνο για το θέμα και κινείται χωρίς να κάνει θόρυβο.