Γράφει o Βασίλης Χασιώτης
Ακούω να ερμηνεύουν τα ποσοστά του δικομματισμού και τη προοπτική επικράτησής του…
Μα εκεί βρίσκεται ακόμα η «πολιτική ανάλυση» και «πολιτική ερμηνεία»;
Ποιο δικομματισμό;
Η
λέξη «δικομματισμός» είναι παραπλανητική. Αν έχει κάποια δόση αλήθειας
ότι μας κυβερνούν εναλλάξ δύο κόμματα ΣΤΗΝ ...........
ΟΥΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ,
τότε δεν έχουμε καν δικομματισμό.
Έχουμε ένα συγκαλυμμένο ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ.
Και
αν πριν την κρίση, μπορούσες να βρεις ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ διαφορές σε
ζητήματα που αφορούσαν τη διαχείριση ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, σήμερα, στην
εποχή του Μνημονίου, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ…
Βέβαια,
επιμένω σε μια θέση μου που ήδη την έχω διατυπώσει : ίσως, το πιο
πιθανόν, είναι οι κάλπες να βγάλουν όχι αυτοδύναμο πλειοψηφικό κόμμα, μα
φιλομνημονιακό πλειοψηφικό ρεύμα συνεργασίας που θα στηρίζεται κυρίως
στις δύο περισσότερο από «αδελφοποιημένες» πια πολιτικές παρατάξεις, τη
Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Εκείνο
για το οποίο όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος, είναι το πόσο θα
μακροημερεύσει το φιλομνημονιακό μέτωπο, ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΥΠΟ ΠΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΗΣ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ…
Τα πράγματα τρέχουν με ταχύτητα πλέον φωτός…
Πολύ σύντομα τους επόμενους λίγους μήνες, θα δούμε τις εξελίξεις…
ΜΙΑ
ΜΟΝΟ διέξοδο βλέπω ΚΑΙ για την οικονομία ΚΑΙ για την κοινωνική ειρήνη :
την εκδίωξη της ξένης Κατοχικής Δύναμης, ΚΑΙ ΤΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ καταγγελία
των επαίσχυντων δανειακών συμβάσεων, που έγιναν από πολιτικές δυνάμεις
που αθροιστικά, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ για να αναλάβουν τέτοιας έκτασης
και μορφής δεσμεύσεις…
Τα
περί το ότι είμαστε «δεσμευμένοι» νομικά απέναντι σε ό,τι ψήφισε μια
κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ, εγώ, με
συγχωρείτε πολύ, τα ακούω βερεσέ…
Έχουν
τόση νομική δέσμευση, όση νομική δέσμευση μπορεί να αναγνωριστεί από
μια ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΕΡΤΗΤΗ κυβέρνηση για δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν από
προηγούμενες κυβερνήσεις με την ξένη παρέμβαση ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΒΗΜΑ
ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΣΑ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗΣ ΤΗΣ, και από την άλλη, μια νομοθετική και
εκτελεστική εξουσία, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΣΥΧΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, αν
και η επιβεβαίωση δεν θα χρειάζονταν καν τη μαρτυρία της : είναι ορατή
δια γυμνού οφθαλμού από τον ήλιο….
ΑΠΟ
ΠΟΤΕ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ «ΝΟΜΙΚΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ» ΚΑΙ «ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ»;
Και
πόσο «ΝΟΜΙΚΑ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ» ήταν όλοι οι λαοί στο παρελθόν, υπόδουλοι,
αποικιοκρατούμενοι ή υπό καθεστώς προτεκτοράτου, ορθώθηκαν και έστειλαν
εκεί που έπρεπε να στείλουν όλες τις «νομικές συμβάσεις» και «νομικές
δεσμεύσεις» που καθιστούσαν ΠΑΡΑΝΟΜΗ κάθε προσπάθεια και πράξη
αποτίναξης των ξένων δεσμών;
Αν
μέναμε στο ζήτημα των νομικών προσεγγίσεων και κυρίως της πορείας της
ανθρωπότητας επί τη βάσει ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ «ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ» ΠΟΥ ΟΙ
ΕΚΆΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΘΕΣΠΙΖΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, τότε, ο τσάρος
Νικόλαος Β΄ και ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ δεν θα είχαν ανατραπεί ποτέ, στην Κίνα
θα υπήρχαν ακόμα πάνω στο αρχαιότερο αυτοκρατορικό θρόνο οι διάδοχοι
του Που Γι, και για να έρθουμε στα καθ’ ημάς, βεβαίως, κανείς νόμος δεν
προέβλεπε τη δυνατότητα ανατροπής του πολιτεύματος της συνταγματικής
μοναρχίας που είχαμε εδώ…
Αν
όλα αυτά και χιλιάδες άλλα σαν αυτά ανατράπηκαν σαν πύργοι από
τραπουλόχαρτα, όσοι προπαγανδίζουν τα αντίθετα, προφανώς, αν δεν είναι
εξόχως ενδοτικοί είναι εξόχως τυπολάτρες…