Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, λίγο πριν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, έκανε μια ακόμη ματσαραγκιά: από τις πολλές που έχουμε δει από το υπουργείο Οικονομικών στο πλαίσιο της «μνημονιακής» λειτουργίας του: αφαίρεσε από τη Βουλή την αρμοδιότητα να ελέγχει τις συμβάσεις της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Διόλου... περίεργο, αφού αυτή η πρόβλεψη δεν μπορούσε να συνδυαστεί με τις υπόλοιπες του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου.● Πώς δηλαδή να ελέγξει η Βουλή τη λειτουργία του ταμείου της «αξιοποίησης» της εθνικής περιουσίας όταν η δραστηριότητά του δεν μπορεί καν να ελεγχθεί από την κυβέρνηση;
● Ενός ταμείου το οποίο θα πουλάει όσο θέλει, σε όποιον θέλει, για όσο χρόνο θέλει κα τα έσοδα που θα μαζεύει θα πηγαίνουν κατευθείαν στις τσέπες των δανειστών;
● Τι δουλειά έχει η Βουλή στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους;
Το πολύ - πολύ και οι βουλευτές, προσυπογράφοντας και επικυρώνοντάς το, να καθίσταντο συνένοχοι στα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που μοιραία θα προκύψουν. Βεβαίως το πρόβλημα δεν ήταν αν οι βουλευτές θα ήταν συνένοχοι, αλλά η πλήρης αδιαφάνεια στη λειτουργία του εν λόγω ταμείου.
Μήπως το ίδιο δεν συνέβη με την πρώτη δανειακή σύμβαση με την τρόικα; Ποιος την είδε και ποιος την ξέρει εκτός από τους δανειστές μας και όσους την ενέκριναν και την υπέγραψαν; Κλειδαμπαρωμένη είναι στα συρτάρια της νομικής εταιρείας η οποία κατασκεύασε τις πρόνοιες του τερατώδους σχεδίου Ανάν.
Το ίδιο λοιπόν θα συμβεί και με το ταμείο κατάσχεσης της ελληνικής περιουσίας, όπως το ίδιο θα συμβεί με την επόμενη δανειακή σύμβαση. Η «σωτηρία της χώρας», λοιπόν, είναι αδιανόητο για την κυβέρνηση να γίνει με διαφάνεια, δικαιοσύνη, νομιμότητα και τήρηση του Συντάγματος, το οποίο, όπως έχετε δει όχι μόνο στα ρεπορτάζ του «Π», αλλά και στο ίδιο το κείμενο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου, γίνεται απλώς κουρελόχαρτο μαζί με όλο το ρυθμιστικό πλαίσιο που ορίζει τη νομιμότητα γύρω από τις χρήσεις της γης.
Άλλωστε αυτές οι προϋποθέσεις (διαφάνεια, δικαιοσύνη, νομιμότητα και τήρηση του Συντάγματος), τηρούμενες, αν πιστέψουμε τα φερέφωνα των δανειστών και της κυβέρνησης, θα επέσυραν την πτώχευση της χώρας.
● Διότι δεν είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε στη διεφθαρμένη κοινωνία και τους ακόμη πιο διεφθαρμένους εκπροσώπους της να ελέγξουν – δηλαδή να κρίνουν, να καθυστερήσουν ή να ακυρώσουν – τις επιδιώξεις των τοκογλύφων.
● Διότι, επιπλέον, είναι γνωστό ότι όποιος διαφωνεί με τις καταστροφικές κυβερνητικές και τροϊκανές αθλιότητες έχουν βάλει τα λεφτά τους στην πτώχευση και περιμένουν να εισπράξουν από τα CDS σε ευρώ για να κερδοσκοπήσουν από τη δραχμή που φέρνει η πτώχευση.
Όπως λέει άλλωστε και ο απίστευτος αυτός Παπουτσής, μέχρι και επεισόδια έκαναν όλοι αυτοί στο Σύνταγμα για να βρουν ευκαιρία να μπουν στη Βουλή, να ακυρώσουν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και να προκαλέσουν την πτώχευση.
Και καλά, να τα λέει ο Παπουτσής πάει κι έρχεται. Δυστυχώς τα ίδια λένε και γράφουν λίγο πιο «κομψά» και διάφοροι επαγγελματίες της «επικοινωνίας», οι οποίοι ενίοτε πουλάνε και αντίθεση στο... Μνημόνιο ακριβώς την ώρα που, πέντε αράδες παρακάτω, θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ το πλήρες ξεπούλημα.
Από μια άποψη ευτυχώς που λέγονται και γράφονται τέτοιου επιπέδου ανοησίες και μπαίνει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Από το ΠΟΝΤΙΚΙ