 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος
Διαβάζεις το άρθρο και παθαίνεις το πρώτο σοκ!
"Ξενίζει το γεγονός ότι για τη σύνταξη του προσχεδίου νόμου δεν ερωτήθηκε κανείς από τους ειδικούς επιστήμονες των μεταμοσχεύσεων εντός ή εκτός του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, όπως λένε οι ίδιοι". Δηλαδή τότε ποιους ρώτησαν;
Συνεχίζεις και πραγματικά ανατριχιάζεις!
«άρθρο 13:.η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται σε "οργανισμούς αφαίρεσης", δηλαδή νοσοκομεία, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές...
....Πουθενά στον κόσμο δεν γίνονται επισήμως μεταμοσχεύσεις -ούτε αφαιρέσεις οργάνων, δηλαδή μισή μεταμόσχευση- από τον ιδιωτικό τομέα, επισημαίνουν οι ειδικοί. Οι μεταμοσχεύσεις είναι ένας τομέας που ανήκει στο δημόσιο χώρο, γιατί είναι δωρεά και δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αυστηρά κάτω από .......δημόσιο έλεγχο. Ακόμα και σε χώρες που έχουν ιδιωτικοποιήσει τα «πάντα», όπως οι ΗΠΑ, οι μεταμοσχεύσεις γίνονται από το δημόσιο τομέα».('ολο το άρθρο: http://www.enet.gr/?i=news.
Τι γίνεται "ανοίγει" σε καιρούς οικονομικής κρίσης η "αφαίρεση οργάνων" και για τους ιδιώτες της "αγοράς" υγείας και μάλιστα ως παγκόσμια πρωτοτυπία;;;;
Συνειδητοποιούν στο υπουργείο υγείας τους κινδύνους μιας τέτοιας εξέλιξης;
Κάθε καλοπροαίρετος πολίτης που δεν έχει κανένα πρόβλημα να δωρίσει κάποιο όργανο του σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να γίνει το σώμα του και πεδίο κερδοσκοπίας από αετονύχηδες του χώρου υγείας και μάλιστα σε ένα καθεστώς όπου θα θεωρείται εκ των προτέρων δότης.
Και μην μου πείτε ότι αυτό το Δημόσιο με το ιστορικό ανεπάρκειας ως προς τον έλεγχο και την εποπτεία σε οτιδήποτε θα μπορέσει να ελέγξει αποτελεσματικά και το "άνοιγμα" της δυνατότητας αφαίρεσης οργάνων από ιδιώτες που δεν υπάρχει ούτε στις ΗΠΑ!!!.
Άλλο πράγμα η δωρεά και άλλο πράγμα το εμπόριο οργάνων..
Και πως είναι δυνατόν για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα να μην ζητείται η άποψη και η συγκατάθεση των ειδικών του Εθνικού Κέντρου Μεταμοσχεύσεων;;;;
Με αυτή τη κυβέρνηση και τον τρόπο που νομοθετεί εγείρονται πολλά ερωτήματα.
Ή με εκ του προχείρου νομοσχέδια και σε διαφόρους τομείς προσπαθεί να αποπροσανατολίσει - και να εμφανίσει και το Μνημόνιο ως τμήμα ενός ευρύτερου μεταρρυθμιστικού σχεδίου - πετώντας στην "αρένα" της επικαιρότητας διάφορα προσχέδια νόμου που λειτουργούν ως επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ή πραγματικά πιστεύει ότι η άκρατη απελευθέρωση κάθε "αγοράς" (ακόμη και αυτής των οργάνων;;;;;) συμβάλλει στην "εθνική προσπάθεια".
Αλλιώς τόση επικίνδυνη και ανατριχιαστική προχειρότητα δεν δικαιολογείται.
Σε κάθε περίπτωση ακόμη και η ανάγκη άμεσης αύξησης των δωρητών οργάνων για μεταμοσχεύσεις δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε βιαστικές επιλογές και εύκολη αντιγραφή συνταγών από άλλες χώρες γιατί σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης εύκολα τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν και από την εθελοντική δωρεά να καταλήξουμε στην διαμόρφωση μιας αγοράς οργάνων, ενός μακάβριου χρηματιστηρίου με πολλούς «εξ ανάγκης» δότες σε ένα σκηνικό εκμετάλλευσης.
Χρειάζεται προσοχή γιατί ειδικά στο θέμα των μεταμοσχεύσεων ανακύπτουν πληθώρα ηθικών διλλημάτων και η διεθνής εμπειρία έχει δείξει όσο πουθενά αλλού την ισχύ της ρήσης ότι «ο δρόμος προς την κόλαση (του εμπορίου) είναι στρωμένος από αγαθές προθέσεις (δωρεάς)».- Νικολόπουλος Βασίλης.