Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος Στρατιωτικός σύνδεσμος, φιλελεύθεροι, Γιάνναρος, Γ. Πωπ, Γ.Βλαχος, Ανδρέας Καβαφακης…..Τους γνωριζετε;;;ΟΧΙ;;;;
Είναι οι εκδότες των αρχών του 20ου αιώνα (συγχαρητήρια μπράβο μόλις κερδίσατε ένα dvd ή μήπως θέλετε πετσέτα;;)
Ε λοιπόν η απόσταση που χωρίζει τη σημερινή δημοσιογραφία της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και του πολιτικού, καταναλωτικού κλπ marketing από την δημοσιογραφία των αρχών του 20ου αιώνα είναι εκείνη που χωρίζει τους εκδότες των πρώτων εφημερίδων από τους τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, εργολάβους, πολυεθνικούς ομίλους και λοιπούς ιδιοκτήτες ΜΜΕ των αρχών του 21ου .
Οι πρώτοι εκινούντο συνήθως από πολιτικά κίνητρα στράτευσης σε μια εποχή που η Ελλάδα ήταν χωρισμένη σε δυο αντίθετα στρατόπεδα (βενιζελικοι-βασιλόφρονες) ενώ οι δεύτεροι ενδιαφέρονται ως άνθρωποι της αγοράς για οικονομικές συμφωνίες, κέρδη, deals,προώθηση των προϊόντων τους κλπ.
Δεν είναι κακό! Αυτή είναι η εποχή μας.........
. και λέγεται καπιταλισμός της αγοράς(και μάλιστα turbo!)
Κακό, άχρηστο ,επιζήμιο και μεσαιωνικά σκοταδιστικό είναι να καταναλώνεται ο μισός δημοσιογραφικός λόγος και χρόνος για να πειστούμε ότι ανεξαρτήτως ιδιοκτησίας του ΜΜΕ η γνώμη του δημοσιογράφου είναι πάντα το ίδιο αντικειμενική και ανεξάρτητη, μια παράλογη αφαίρεση που οδηγεί σε δυο εξίσου παράλογα συμπεράσματα:
-ή ότι βρήκαμε την ομάδα εκείνη των πολιτών στους οποίους θα πρέπει άμεσα να αναθέσουμε όλα τα δημόσια αξιώματα μιας και παρά τον μισθό τους από εταιρείες και τα τυχερά από χορηγίες και διαφημίσεις διατηρούν πάντα την ανεξαρτησία της γνώμης τους
-ή ότι μπορούμε εξίσου να αναθέσουμε τη μισθοδοσία βουλευτών, δικαστών, δημοσίων λειτουργών σε εταιρείες και χορηγούς (νομίζετε δεν θα βρίσκαμε;;;;) απαλλάσσοντας το δημόσιο ταμείο και από τα προκλητικά τους έξοδα (άλλωστε γιατί να τα παίρνουν μαύρα;;; και υπό το φόβο της διαπόμπευσης;;;) βέβαιοι ότι όπως και οι δημοσιογράφοι θα διατηρούν την ελευθερογνωμια τους και την αδέκαστη κρίση τους παρά την μισθολογική τους εξάρτηση….
ΠΑΡΑΛΟΓΟ;;;;Μαλλον!!!!
Ως εκ τούτου αγαπητοί δημοσιογράφοι:
-Μην ντρέπεστε που είστε υπάλληλοι!
Ζούμε στο καπιταλισμό(όσο κι αν -ή δεν -αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του), όλοι χτυπάμε τη πόρτα μιας εταιρείας για να δουλέψουμε, να βγάλουμε το μεροκάματο ή και το παντεσπάνι μας και να αποφέρουμε κέρδη σε κάποιον εργοδότη. Στο ΜΜΕ που εργάζεστε υπάλληλος είναι και ο τεχνικός, ο ταμίας ή ο κλητήρας που πληρώνεται για να εξυπηρετεί το συμφέρον του εργοδότη του. Δεν είναι ούτε ανέντιμο ούτε ντροπή (για τα καπιταλιστικά ήθη)-και μονό κάποιοι ηλίθιοι πιστεύουν ότι θα ανατρέψουν το καπιταλισμό σκοτώνοντας τους υπαλλήλους! (κρετίνε σεχταριστή είναι 10 εκατομμύρια μονό στην Ελλάδα!).
- Ξεκολλήστε από συμπλέγματα του παρελθόντος!
Άλλωστε η δίκια σας μεταπολίτευση τελείωσε πριν από 20 χρόνια όταν οι εφημερίδες άρχισαν να πουλάνε σπίτια και πετσέτες και οι επιχειρηματίες-εργοδότες σας, σε μια έξαρση επαναστατικού(ή μήπως πραξικοπηματικού) οίστρου, κατέλαβαν τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες τζάμπα και εν μια νυκτι σε μια επένδυση μηδενικού κόστους και τεράστιων κερδών.
-Κι επιτέλους ξεκαθαρίστε μέσα σας (αυτό που πολλοί από εμάς έχουν ξεκαθαρίσει για εσάς και τον εαυτό μας) ότι όταν χτυπάς τη πόρτα του τραπεζίτη, του εφοπλιστή ή του εργολάβου θα δουλέψεις ως διαμορφωτής της κοινής γνώμης, μισθοφόρος προπαγανδιστής, διασκευαστής και σκηνοθέτης της ενημέρωσης, κράχτης διαφημίσεων και χορηγιών δηλαδή θα είσαι ένας ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ του συγκεκριμένου ανθρώπου προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων του….
Αν τώρα έχεις απωθημένα ανεξαρτησίας μπορείς να γίνεις blogger ή αν θες να υπερασπιστείς τη δημοκρατία μπορείς να αναλάβεις εκπρόσωπος τύπου ενός κόμματος ή ενός συλλόγου
ή τέλος αν οραματίζεσαι την υπεράσπιση τη λαϊκής τάξης ψάξε για εργοδότες οικοδόμους, εργάτες, αγρότες και λοιπούς βιοπαλαιστές.
Πάντως μην επιμένετε σε ένα παραμύθι που πρώτον είμαι σίγουρος ότι ούτε και οι ίδιοι το πιστευτε (κι αυτό πιστέψτε με φαίνεται), δεύτερον σας φορτώνει με τις ευθύνες των αφεντικών σας που έτσι μένουν στο παρασκήνιο (ενώ είναι οι κύριοι φορείς της εξουσίας) και τρίτον σας στοχοποιει στα μυαλά ανόητων εγκληματιών που πιστεύουν στα παραμύθια (αν δεν είναι προβοκάτορες).
Αποδώστε στον εαυτό σας τις πραγματικές του διαστάσεις και τότε θα δείτε ότι ο λόγος σας κι ο ρόλος σας θα πάρει την άξια που του αναλογεί… Εκείνης ενός υπαλλήλου!
Δεν είναι ντροπή….Υπάλληλοι είμαστε όλοι! –
ΥΓ Και μη φοβάστε όπως ο κόσμος δεν σταμάτησε να θρησκεύει από τη στιγμή που επαψε να πιστεύει ότι όποτε και για οτιδήποτε μιλαει ο παπάς μιλαει ο θεός, έτσι και τώρα δεν θα σταματήσει να σας ακούει και να σας διαβάζει επειδή αυτό θα γίνεται υπό το πρίσμα της υπαλληλικής σας σχέσης. Κι όχι η δημοκρατία δεν θα καταστραφεί ίσα-ισα που θα ενισχυθεί και θα ανακαμψει.Αυτο δεν θέλετε;