Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985 (περίπου)

19

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..

Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το .........
«σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει
να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει.. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να τοξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα.... μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου.

Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room καιγράφοντας ; ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και
μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

Δημοσίευση σχολίου

19Σχόλια
  1. εξαιρετικό κείμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο ρε καφετζή

    Ετσι να ξεφευγουμε λίγο από τη μαυρίλα που έχει πέσει

    Ξανά Μπράβο

    Ξεκουράστηκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι κρατικές τράπεζες εξαιρούνται των μέτρων της Κυβέρνησης.
    Σύμφωνα με πληροφορίες η τροπολογία αφορά τις βασικές παραμέτρους των μέτρων που ανακοινώθηκαν ειδικά για τις περικοπές στον 13ο και 14ο μισθό.
    Με βάση πληροφορίες είχαν υπάρξει εισηγήσεις από ορισμένες τράπεζες να εξαιρεθούν των μέτρων.

    news@bankingnews.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ,καφενετζή!!!
    Τετοια κειμενα κοσμουν τα blogs.Μπράβο παλλήκαρε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαίρομαι που είδα τον εαυτό μου μέσα στο κείμενό σας. Μπράβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητοί φίλοι

    Θα κατεβάζω όλα τα ασχετα και υβριστικά σχόλια
    Σας παρακαλώ αφήστε μας να πιουμε το καφέ μας

    ο καφετζής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπράβο πολύ καλό κείμενο

    Καφετζή κατέβαζε τα ασχετα σχόλια αμέσως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. φιλαρακο συγκινητικο.με γυρισες στα υπεροχα παιδικα μου χρονια-δυσκολα και σκληρα-αλλαΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΩΡΑΙΑ.ΜΟΥ θυμισες ολα εκεινα με τα οποια μεγαλωσα και προσπαθω να πεισω τον 10χρονο γιο μου οτι ηταν αληθεια.δυσκολο να το καταλαβουν τα νεα παιδια.εχουν τα παντα αλλα τελικα λειπει εκεινο το ξεχωριστο ΚΑΤΙ.ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://www.youtube.com/watch?v=_PFCgAhZEO8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=rwvGYBKVaVY

    για την γενιά του μεταπολεμικού boom που μεγάλωσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. μηπως ομως φταιμε κι εμεις που επιζησαμε απο ολα τα αναφερομενα στο κειμενο και δεν μπορει να τα αντιμετωπισει αλλη γενια?Μηπως εμεις κλεισαμε τα παιδια μας στα κλουβια χωρις να εχουν συναναστροφες αλλα υπολογιστες?Μηπως εμεις μολυναμε το περιβαλλον?Μηπως η γενια ηυξησε την εγκληματικοτητα και δεν τολμαμε να εμπιστευθουμε κανενα και να κυκλοφορησουμε σαν πρωτα?Μηπως,μηπως μηπως φταιμε εμειςγι αυτα που εχασαν οι σημερινοι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος αλλά είναι ωραίος.. μπράβο υπέροχο κείμενο μακάρι και τα παιδιά μας να μπορούσαν να ζήσουν έτσι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Συγχαρητηρια! Μπραβο.... ειχα σχεδον ξεχασει οτι καποτε ημουν παιδι και ζουσα σαν ανθρωπος... καποτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλλοτινές εποχές γεμάτες νοσταλγία αλλά δεν θέλω να γυρίσω πάλι εκεί. Κυκλοφορεί το συγκεκριμένο κείμενο πολύ καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. το κείμενο αυτό είναι παλιό. Πλην όμως δεν περιγράφει και την συνέχεια για την γενιά αυτή. Δηλαδή ότι δώσαμε εξετάσεις από Δημοτικό στο Γυμνάσιο και στην συνέχεια οι εξετάσεις αυτές καταργήθηκαν. Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στο Λύκειο και μάλιστα διπλές γενικό - τεχνικό που φυσικά καταργήθηκαν. Δώσαμε διπλές Πανελλήνιες β΄ και γ΄ λυκείου που φυσικά καταργήθηκαν και έγιναν πανελλαδικές. Υπηρετήσαμε στρατό δύο χρόνια που φυσικά μετά έγινε η θητεία 12μηνη. Στην μετέπειτα επαγγελματική μας πορεία τα ίδια. Ότι κάναμε και όπου περνούσαμε ήμασταν οι τελευταίοι που το κάναμε γιατί μετά το καταργούσαν. Τώρα μετά από 25 χρόνια δουλειάς και αφού οι προηγούμενες από εμας γενιές τα πήραν όλα, μας λένε ότι σύνταξη δεν θα πάρουμε, μας κόβουν τους μισθούς και μας καταστρέφουν το μέλλον. Το έχει αυτή η καταραμένη γενιά φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
Δημοσίευση σχολίου