Γράφει η Τάνια Γεωργιοπούλου
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι αγρότες πραγματοποιούν κινητοποιήσεις, διεκδικώντας το ίδιο πράγμα. Τη στήριξη του εισοδήματός τους.
Μοιάζει με έθιμο, αποτελεί όμως ουσιαστικό πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα με σημαντικές οικονομικές διαστάσεις. Μια ομάδα εργαζομένων, το εισόδημα της οποίας μάλιστα στο πλαίσιο της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) στηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση -και σωστά εφόσον οι Ευρωπαίοι αγρότες καλούνται να ανταγωνιστούν στις διεθνείς αγορές προϊόντα που προέρχονται από χώρες με πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής- κάθε χρόνο διεκδικεί περαιτέρω «βοήθεια». Δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει αυτή η ετήσια διαμαρτυρία. Ή υπάρχει μια ομάδα εργαζομένων η οποία σταθερά χρήζει κοινωνικής στήριξης ή απλώς οι αγρότες έχουν μάθει, σχεδόν εθιστεί να «πιέζουν», γιατί γνωρίζουν ότι στο τέλος κάτι θα κερδίσουν. Και στις δύο περιπτώσεις το πρόβλημα θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ριζικά. Ομως αντί γι’ αυτό χρόνια τώρα επιλέγονται πυροσβεστικές, αλλά και σπάταλες λύσεις με την έννοια ότι δεν είναι καθόλου αποτελεσματικές λύσεις - εφόσον την επόμενη χρονιά προκύπτει και πάλι πρόβλημα. Μόλις πέρυσι ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σωτήρης Χατζηγάκης έδωσε 500 εκατομμύρια ευρώ στους αγρότες, προκειμένου να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις. Την ίδια τακτική ωστόσο έχουν ακολουθήσει και όλοι οι προκάτοχοί του. Ετσι οι αγρότες λειτουργώντας είτε ως πραγματικά αναξιοπαθούντες -που διαθέτουν όμως ισχυρά μέσα πίεσης- είτε έχοντας αναπτύξει ανακλαστικά αναξιοπαθούντων κάθε χρόνο λίγο πριν από τη σπορά κατεβαίνουν στους δρόμους αιτούμενοι...
Η φετινή χρονιά ωστόσο έχει ορισμένα καινοφανή χαρακτηριστικά. Για πρώτη φορά μετά πολλά χρόνια η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να δώσουν στους αγρότες τους εθνικές ενισχύσεις ύψους 15.000 ευρώ ανά εκμετάλλευση για την αναπλήρωση του ..........
εισοδήματός τους, λόγω πτώσης των τιμών των αγροτικών προϊόντων. Τη λύση αυτή επέλεξαν η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλανδία μέχρι στιγμής. Επέτρεψε επίσης σε χώρες όπως η Λιθουανία, η Εσθονία και η Ουγγαρία να δώσουν εθνικές ενισχύσεις στους αγρότες τους για να αγοράσουν αγροτική γη, προκειμένου να αυξήσουν το μέγεθος των εκμεταλλεύσεών τους. Αρα το εισόδημα των αγροτών θα μπορούσε να στηριχθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς συνέπειες -πρόστιμα- από την Ευρωπαϊκή Ενωση εφόσον όμως υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια.
Στην Ελλάδα έχουν δοθεί μόνο προκαταβολές των κοινοτικών ενισχύσεων και αυτές μετά δυσκολίας μέσω δανείου από την Αγροτική Τράπεζα, καθώς δεν είχε γίνει η απαιτούμενη προετοιμασία από τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών ώστε να εκταμιευτούν έγκαιρα τα κοινοτικά χρήματα. Προγράμματα της Ε.Ε. έχουν παγώσει γιατί απαιτείται εθνική συμμετοχή. Οι κτηνοτρόφοι δεν έχουν λάβει προκαταβολή των κοινοτικών ενισχύσεων, όπως γινόταν τις προηγούμενες χρονιές.
Οι αγρότες λοιπόν φέτος ίσως έχουν περισσότερο δίκιο αφού δεν έχουν εισπράξει σε πολλές περιπτώσεις ούτε τα κοινοτικά χρήματα. Είναι φανερό όμως ότι «δει δη χρημάτων». Ισως ήρθε η ώρα και οι δύο πλευρές να ακολουθήσουν τον δρόμο της λογικής αντί εκείνον της αντιπαράθεσης, όπως πρότεινε ο επί χρόνια πρωτεργάτης των αγροτικών κινητοποιήσεων, Θανάσης Κοκκινούλης.
Τάνια Γεωργιοπούλου